İnsanlar, Peygamber efendimizin etrafını sardı. Hala yenilgiden dolayı üzgündüler. Elinde bastonlu yaşlı bir adam Peygamberimizin yanına gelerek: “Çok üzgünüz ya Resulallah! Bu deve sizin devenizdir ve yarışı kaybetmemesi gerekirdi” dedi.
 
   Peygamberimizin gülümsemesi arttı. Herkes şaşırmıştı. Ardından şöyle buyurdu Peygamber Efendimiz:
 
“Bunun için üzülmeye gerek yok. Bugüne kadar benim devem bütün develerin önüne geçmişti ve kendisiyle gurur duyuyor, övünüyordu. Kendi kendine benden daha üstünü yok diye düşündü. Lakin her zaman bir elden daha üstün bir el vardır, her gurur duyan bir gün yenilir. Bu ilahi bir gelenektir.”